برند از آن واژه‌هایی می‌باشد که این روزها زیاد به گوش می‌رسد اما معنای آن کمتر درک می‌شود. اکثر افراد تصور می‌کنند که برند تنها شامل رنگ سازمانی، فونت، لوگو و دیگر جنبه‌های بصری یک کمپانی می‌شود. در واقع برند تصویر ذهنی مخاطب از یک کالا یا خدمت است. برند حس مخاطب را نسبت به محصول یا خدمتی خاص تعیین می‌کند. پس گر چه موارد گفته شده جزء اولین مسائلی هستند که در شکل‌دهی یک برند به آن‌ها توجه می‌کنیم، اما برای ساخت یک برند قوی نیازمند برنامه‌ریزی اصولی و حساب شده خواهیم بود.

هر گونه فعالیتی که برای رسیدن به وجهه‌ای منحصربه‌فرد، ارزشمند، به یاد ماندنی و ایجاد ارتباطی طولانی مدت با مشتری صورت می‌گیرد، برندینگ یا برندسازی نامیده می‌شود. برندینگ فرآیندی تدریجی است و شامل جنبه‌های بصری، بسته بندی، قیمت، روش توزیع، تبلیغات، روابط عمومی و … می‌شود.

در گذشته توجه کمپانی‌ها برای افزایش فروش، شدیدا بر روی تبلیغات متمرکز بود. اما امروزه به ویژه با گسترش فضای رقابتی شاهد آن هستیم که کمپانی‌های بزرگ و موفق دنیا، موضوع برندینگ را به طور خاص مورد توجه قرار داده‌اند.

در بحث تبلیغات دو رویکرد کلی وجود دارد که به آن اشاره خواهیم کرد؛ بسیاری از تبلیغات با هدف تشویق مشتریان به اقدام سریع برای خرید انجام می‌شوند. اگرچه این نوع از تبلیغات در صورت اجرای درست می‌توانند در کوتاه مدت موفق عمل کرده و باعث افزایش فروش شود؛ اما به احتمال زیاد در طولانی مدت اثربخش نخواهد بود. نوع دوم تبلیغات، تبلیغات با رویکرد برندسازی است که به هویت برند کمک کرده و موجب افزایش تقاضا برای برند در طول زمان خواهد شد؛ چنین تبلیغاتی وقتی به موازات دیگر فعالیت‌های برندینگ عملیاتی شود، به مرور باعث افزایش حس مثبت و ارتباط عاطفی مخاطب با برند خواهد شد. اعتماد ایجاد شده در مشتری، تضمین کننده فروش برند در طول زمان خواهد بود. مزیت دیگر این اعتمادسازی، صرف هزینه کمتر برای تبلیغات در آینده خواهد بود.