فارکوآر (1990) مثال هایی از بکارگیری برند در مصر باستان را ذکر می کند. در این زمان آجسازان مصری به منظور شناسایی محصولات خود از محصولات رقبا اقدام به حک سمبل های خود بر روی آجرهای تولیدی می کردند.
استفاده از برند سابقه چندین هزار ساله دارد. در قدیم نام گذاری به عمل علامت گذاری یک محصول با طرحی که نشان دهنده هویت یک محصول و شناسایی شخص تولید کننده محصول برای مصرف کنندگان بود، اطلاق می شد. برای مثال در قدیم صاحبان احشام و چارپایان برای شناسایی حیوانات خود از سایر احشام، آنها را نشانه گذاری می کردند و طرح هایی را بر پوست آنها داغ می زدند.
در نیمه دوم قرن 19 میلادی استفاده از برند به عنوان یک وسیله پیشرفته بازاریابی تکامل یافت. انقلاب صنعتی و سیستم های جدید ارتباطی این امکان را برای شرکت ها به وجود آورد تا برند خود را در مناطق گسترده تری تبلیغ کنند.
در اواخر قرن 19 حداقل 4 تغییر مهم برای شکل گیری برند رخ داد که عبارتند از:
- موتورها بنزینی و سوختی این امکان را به وجود آورد که محصولات در مناطق دورتری توزیع شوند.
- از برند به عنوان وسیله ای برای ایجاد تمایز میان کالاهای بسیار همگن مانند تخم مرغ یا موز استفاده می شود.
- سیستم های حقوقی برای تشخیص و محافظت از برند به وجود آمد.
- استراتژی های برندگذاری گسترش پیدا کرد، تا جایی که خدماتی مانند تعمیرگاه های خودرو را نیز در بر گرفت.
با وجود پیشینه زیاد برندگذاری، تکامل اهداف و استراتژی های برندگذاری به قرن بیستم میلادی باز می گردد.
منبع:
مدیریت جامع برند/ تالیف سید حمید خداداد حسینی، مهران رضوانی
